Γνωστός από την αρχαιότητα ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ρωμαίους, θεωρείτο ότι είχε αφροδισιακές ιδιότητες. Oι σπόροι του κουκουναριού, που παίρνουμε από τα κουκουνάρια αφού πέσουν από το δέντρο και ανοίξουν από τον ήλιο, τρώγονται ωμοί ή ψημένοι και χρησιμοποιούνται πολύ στη μαγειρική.
Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως ο σίδηρος, το μαγγάνιο και ο ψευδάργυρος. Συμβάλει στη μείωση της κακής χοληστερόλης, προλαμβάνει την στεφανιαία νόσο και τα εγκεφαλικά επεισόδια. Μειώνει το αίσθημα της πείνας.